The Definitive Guide to ปรปักษ์จำนน

The Definitive Guide to ปรปักษ์จำนน

Blog Article

เรื่องนี้มีฉากสงคราม การแย่งชิงเมืองซึ่งก็ทำได้ดีและสอดคล้องกับการปูเรื่องความสัมพันธ์คู่พระนาง

พอใจรักแล้ว ... เสี่ยวเฉียวชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ท่านโหวยอมทุกอย่าง

เสี่ยวเฉียวจะชนะใจเว่ยเซ่าได้มั้ย ชนะยกแรกยังต้องไปต่อสู้กับคนในจวนตระกูลเว่ย แม่ของพระเอกและพวกพ้องที่เกลียดชังเธอ และความคิดของเว่ยเซ่าที่ยังแค้นฝังลึกตระกูลเฉียว เสี่ยวเฉียวจะป้องกันตระกูลเฉียว และปกป้องชาวเมืองไม่ให้เผชิญภัยสงครามอีกหรือไม่ หนังเดินเรื่องเร็ว ไม่เสียอรรถรสจากตัวหนังสือสู่จอหนัง

เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา

ทั้งเล่มเราก็จะลุ้นพระ-นาง ว่าจะได้กันเมื่อไหร่ ว่าจะรักกันเมื่อไหร่ แหม่ สนุกสนานดีจริงๆ จ้าา

ปล. เราชอบปกเก่ามากกว่าปกใหม่ซะอีก มันเข้ากับเนื้อเรื่องแต่ละเล่มมากกว่าอ่ะ

เอ็นดูความระมัดระวังตัวแต่ก็กล้าหาญของนางนะ โมเมนท์ถีบหน้าพระเอกนี่ พระเอกอึ้งไปเลย

แต่ปมและทิฐิในใจยังยั้งให้ต้องเก๊กนิ่งเก็บกดไว้ อีกทั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ วันๆถ้าไม่ไปรบไกลๆก็งานเยอะมากกก เวลาเจอเมียมีน้อยนิด ติดนู่นติดนี่มีคนมาเรียกตลอด เลย ยังแสดงศักยภาพความหื่นได้ไม่เต็มที่ ~เล่มนี้ได้โชว์พาวในด้านการรบที่เก่งกาจ ห้าวหาญ ก็หวังว่าเล่มหน้าจะแสดงศักยภาพความเป็นสามีที่ดีได้มากขึ้นและชวนกรี๊ดมากกว่านี้นะ #พร้อมรอชม

ก่อนจะอ่านเราได้ไปอ่านรีวิวมาบ้างความชอบไม่ชอบคือครึ่งต่อครึ่งเลย เราเลยทำใจล่วงหน้าว่าอาจจะไม่สนุก แต่เราอ่าน ๆ ไปกลับคิดว่าดีกว่าที่คิดนะ ที่ว่าดีหมายถึงการดำเนินเรื่องโอเคเลยแม้จะเป็นแนวนางเอกย้อนเวลามาเข้าร่างคนอื่น (ซึ่งเป็นพล็อตที่เฝื่อมาก ๆ และมีเยอะมากจากหลากหลายสนพ) ความเก่งกาจของนางเราว่าก็พอดี go to this website ๆ อยู่ มันไม่ได้เก่งจนเกินไปเหมือนหลาย ๆ เรื่องที่เคยอ่าน แต่เก่งในแง่ควบคุมอารมณ์เป็น อ่านสถานการณ์ออก วางตัวเป็นและทำใจเก่งมากทำให้ตัวเองเอาตัวรอดไปได้โดยไม่ลำบากมากนัก

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

ธรรมเนียมแบบนี้เป็นอะไรที่ขัดอกขัดใจชวนหงุดหงิดพอสมควร แต่ความที่มีเรื่องดี ๆ อื่น ๆ เสริมมันเลยอ่านผ่านไปได้อย่างไหลลื่น

สนุกดี แต่ทำไมรู้สึกว่าพระเอกไม่เย็นชาเท่าที่คิด

เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ ส่วนพระเอกแค่แต่งเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว

เนื้อเรื่องสนุก ทั้งเรื่องรัก ทั้งการต่อกรกับแม่สามี และการต่อกรในสงครามชิงอำนาจ อ่านแล้วหยุดไม่อยู่จนอดหลับอดนอน พระเอกโดนคนอื่นแซวว่ารักษาตัวไม่ยุ่งเกี่ยวกับอิสตรีประหนึ่งพระ ที่ไหนได้.